锦瑟

锦瑟原文：

人生天地真蘧庐，外物扰扰吾何须。与其羁馵齐辕驹，岂若饮□随骀驽。不知掉尾忘江湖，呴呴濡沫胡为乎。谁念挟卷矜村墟，磨丹点黝围樵苏。申鞭示箠严范模，矍如狙翁调众狙。尔雅细碎编虫鱼，辞严义密字见疏。烘斋睥睨音语粗，讽诵谁敢忘须臾。万中有一差锱铢，咿哑坐使为呻呼。咄哉倡言口嗫嚅，等为儿戏夫何殊。霜风入户寒割肤，生薪槎牙供燎炉。漫漫湿烟迷四隅，白鹤日见黔如乌。此间纵乐能何如，其谁相与歌归欤。投笼嗟我自挚拘，垂翅更待穷年徂。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
惆怅同心欲见难，丝桐一操写猗兰。尚嫌馀韵风前散，移上新图耐久看。
天漏渠能补，淋漓日未休。豆封泥不甲，畦没潦争流。尔病兼无食，予耕尚乏牛。为儒惭盛世，徒抱老农忧。
秦州歌儿歌调苦，偏能立唱濮阳女。座中醉客不得意，闻之一声泪如雨。向使逢着汉帝怜，董贤气咽不能语。
万里泷源天上来，乘槎仙子几时回。客星午夜犯牛女，烟雨一竿归钓台。白发未消湖海气，清风半入云涛堆。蓑衣醉卧黄昏后，一枕江声鼻息雷。
江城月黑路参差，夜火如星忽聚沙。乱拂晓风同客梦，远临江水认渔家。□烟不断依山出，暮色无聊背雨斜。正好垂帘对孤影，酒阑开罢一双花。
君不见，高堂明镜悲白发，朝如青丝暮成雪。
但怪朱丝韵枯木，那知古润坠寒泉。鸟啼静夜应传谱，风入寒松拟续弦。妙体难寻斤斲处，高吟宁堕膝横边。饮光到此如欣舞，笑倒云门逸格禅。
蟾峰常在眼，独坐更当轩。衰晚名犹薄，栖迟道自存。瓦寒檐雀聚，帙古壁鱼繁。叹此风尘际，幽怀孰与论。

锦瑟拼音解读：

rén shēng tiān dì zhēn qú lú ，wài wù rǎo rǎo wú hé xū 。yǔ qí jī zhù qí yuán jū ，qǐ ruò yǐn □suí dài nú 。bú zhī diào wěi wàng jiāng hú ，hǒu hǒu rú mò hú wéi hū 。shuí niàn jiā juàn jīn cūn xū ，mó dān diǎn yǒu wéi qiáo sū 。shēn biān shì chuí yán fàn mó ，jué rú jū wēng diào zhòng jū 。ěr yǎ xì suì biān chóng yú ，cí yán yì mì zì jiàn shū 。hōng zhāi pì nì yīn yǔ cū ，fěng sòng shuí gǎn wàng xū yú 。wàn zhōng yǒu yī chà zī zhū ，yī yǎ zuò shǐ wéi shēn hū 。duō zāi chàng yán kǒu niè rú ，děng wéi ér xì fū hé shū 。shuāng fēng rù hù hán gē fū ，shēng xīn chá yá gòng liáo lú 。màn màn shī yān mí sì yú ，bái hè rì jiàn qián rú wū 。cǐ jiān zòng lè néng hé rú ，qí shuí xiàng yǔ gē guī yú 。tóu lóng jiē wǒ zì zhì jū ，chuí chì gèng dài qióng nián cú 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
chóu chàng tóng xīn yù jiàn nán ，sī tóng yī cāo xiě yī lán 。shàng xián yú yùn fēng qián sàn ，yí shàng xīn tú nài jiǔ kàn 。
tiān lòu qú néng bǔ ，lín lí rì wèi xiū 。dòu fēng ní bú jiǎ ，qí méi liáo zhēng liú 。ěr bìng jiān wú shí ，yǔ gēng shàng fá niú 。wéi rú cán shèng shì ，tú bào lǎo nóng yōu 。
qín zhōu gē ér gē diào kǔ ，piān néng lì chàng pú yáng nǚ 。zuò zhōng zuì kè bú dé yì ，wén zhī yī shēng lèi rú yǔ 。xiàng shǐ féng zhe hàn dì lián ，dǒng xián qì yān bú néng yǔ 。
wàn lǐ lóng yuán tiān shàng lái ，chéng chá xiān zǐ jǐ shí huí 。kè xīng wǔ yè fàn niú nǚ ，yān yǔ yī gān guī diào tái 。bái fā wèi xiāo hú hǎi qì ，qīng fēng bàn rù yún tāo duī 。suō yī zuì wò huáng hūn hòu ，yī zhěn jiāng shēng bí xī léi 。
jiāng chéng yuè hēi lù cān chà ，yè huǒ rú xīng hū jù shā 。luàn fú xiǎo fēng tóng kè mèng ，yuǎn lín jiāng shuǐ rèn yú jiā 。□yān bú duàn yī shān chū ，mù sè wú liáo bèi yǔ xié 。zhèng hǎo chuí lián duì gū yǐng ，jiǔ lán kāi bà yī shuāng huā 。
jun1 bú jiàn ，gāo táng míng jìng bēi bái fā ，cháo rú qīng sī mù chéng xuě 。
dàn guài zhū sī yùn kū mù ，nà zhī gǔ rùn zhuì hán quán 。niǎo tí jìng yè yīng chuán pǔ ，fēng rù hán sōng nǐ xù xián 。miào tǐ nán xún jīn zhuó chù ，gāo yín níng duò xī héng biān 。yǐn guāng dào cǐ rú xīn wǔ ，xiào dǎo yún mén yì gé chán 。
chán fēng cháng zài yǎn ，dú zuò gèng dāng xuān 。shuāi wǎn míng yóu báo ，qī chí dào zì cún 。wǎ hán yán què jù ，zhì gǔ bì yú fán 。tàn cǐ fēng chén jì ，yōu huái shú yǔ lùn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

⑫一朝蒙雾露：一旦受雾露风寒所侵。蒙：受。分作沟中瘠：料到自己一定成为沟中的枯骨。分：料，估量。沟中瘠：弃于沟中的枯骨。如此再寒暑：在这种环境里过了两年了。百沴自辟易：各种致病的恶气都自行退避了。这是说没有生病。
②可惜：可爱。琼瑶：美玉。这里形容月亮在水中的倒影。杜宇：杜鹃鸟。

锦瑟相关赏析

第一句“月黑见渔灯”中“月黑”指的是月亮没有出来，天特别黑，不是说月亮是黑的。见（读xiàn），显现。孤光，孤单的亮光。萤，萤火虫，光亮微弱。意思说：一个没有月亮的晚上，天是那样黑。只有渔船上一盏围灯，孤零零闪着萤火虫一样微弱的光。第一句用“月黑”突出“渔灯”。
本首曲表现了闲适散逸的情趣，同时吸收了诗词的声律，句法及辞藻到散曲中，形成一种清丽而不失自然的风格 。末三句坦白直率地道出自己对古今世事沧桑的彻悟，大有看破红尘之意味，但在语气上，作者却将这样一种深沉的感悟以松脱、不屑的方式表现出来。虽题为“乐闲”，但让人感觉到一种深沉的人生悲欢。作者正是乐得悠闲，乐得百年如醉，但这种人为的“醉”因，正是因为痛苦太多，不堪承受，不得不消极回避的结果.因此作者也冷静的看到，官场上扑面而来的是非尘土，消磨了无数士人的激情和斗志，使他们先先后后走出来，高卧东山去。
“落纸口烟君似旧”一句称誉陆游，言他虽然入蜀多年，而诗风慷慨，挥毫染翰，满纸口烟，气魄雄劲，不殊昔日。“盈巾霜雪我成翁”则感叹自己此刻已满头霜雪，在国事艰虞之秋，未能多为国家宣劳，匡扶时局，现在已经成为老翁了。这两句分别写两人当前的情况，表达了彼此都有壮志未酬的感慨。

作者介绍

程鸣凤 程鸣凤(1225——?)，字朝阳，号梧冈，北乡善和人。宋淳祐六年(1246)，中乡试武举，宝祐元年(1253)应会试和殿试，获射策第一，中武状元。历任殿前司同正将、閤门宣赞舍人、广东知府、知州。返里后筑梧冈书院，教育乡中子弟，著有《读史发微》、《梧冈》、《盘隐》诗文集。