东都赋

东都赋原文：

有唐三百年，绝出阳冰篆。最怜怡亭序，笔画兼众善。磨崖深云间，人迹到应鲜。亦如大君子，隐晦久而显。裂素印麝煤，字字未讹舛。冰冻垂瓦石，犀尖利刀剸。连环不可解，虬尾勇自卷。谁云模以刻，曾是玉工碾。铭辞志尤宏，云翼待风展。琳琅谐八音，雅重参二典。英豪逢一时，江山供广宴。遗踪逐飞鸟，旧址没榛藓。良朋信稀遇，古兴浩难遣。吾宋垂百年，教化固非浅。人人擅文翰，比唐殊媚软。作诗聊自惊，中道尚可勉。
一骑才过即闭关，中原回首泪痕潸。弃繻人去谁能识，投笔功成老亦还。夺得胭脂颜色淡，唱残杨柳鬓毛斑。我来别有征途感，不为衰龄盼赐环。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
关中多圣灵，儒者昔何疏。孔尼不到秦，博士曾坑除。龙虎争战斗，焚溺及诗书。久之弦诵歇，齐鲁重璠玙。宋世阐文教，生贤近横渠。匡世每谈兵，岂真为穰苴。高明性元远，佛老非崇虚。讲经撤座虎，悟理听鸣驴。绝学真继圣，微言切砭愚。浮名轻簪冕，古服雅儒居。所以濂洛后，关西擅馨誉。我来拜祠下，一停恤使车。祠荒有蔓草，遗像犹俨如。我问程朱裔，博士出乘舆。谁能引此典，请之承明庐。
识破无人无我，何须求拂求仙。随时随处总安禅。一切幻尘不染。选甚山居野处，何妨闹市门前。执中守正固三田。久久神珠出现。
雨裹西风已倦游，老怀悲感不禁秋。世无阮籍谁青眼，今有杜陵人白头。雁摆行知兄弟义，燕营巢为子孙谋。谁邻湖海飘蓬客，只影孤灯相对愁。
寿州钟郎善琵琶，国工敛手咸咨嗟。阮朱绝艺那能续，不惜千金传一曲。八十从师庐子城，五年技尽六弹成。抑扬按捻擅奇妙，从此人称第一声。今年客自郢门还，瑶枝手把来萝关。江湖闻名二十载，相逢两鬓风尘斑。据床拂袖奋逸响，叩商激羽高梁上。联线曲折抽芳绪，凄锵蹇劫生孤怆。欲舒逸气更促柱，切切嘈嘈作人语。炎天洌洌满屋霜，白日飒飒半窗雨。云停雾结池波摇，木叶槭槭鸟翔舞。回飙惊电指下翻，三峡倒注黄河奔。胡沙黯黯吹落月，千山万骑夜不发。调本弦鼗太苦酸，相思马上关陇寒。从来慷慨易成泣，况复秦声向客弹。

东都赋拼音解读：

yǒu táng sān bǎi nián ，jué chū yáng bīng zhuàn 。zuì lián yí tíng xù ，bǐ huà jiān zhòng shàn 。mó yá shēn yún jiān ，rén jì dào yīng xiān 。yì rú dà jun1 zǐ ，yǐn huì jiǔ ér xiǎn 。liè sù yìn shè méi ，zì zì wèi é chuǎn 。bīng dòng chuí wǎ shí ，xī jiān lì dāo tuán 。lián huán bú kě jiě ，qiú wěi yǒng zì juàn 。shuí yún mó yǐ kè ，céng shì yù gōng niǎn 。míng cí zhì yóu hóng ，yún yì dài fēng zhǎn 。lín láng xié bā yīn ，yǎ zhòng cān èr diǎn 。yīng háo féng yī shí ，jiāng shān gòng guǎng yàn 。yí zōng zhú fēi niǎo ，jiù zhǐ méi zhēn xiǎn 。liáng péng xìn xī yù ，gǔ xìng hào nán qiǎn 。wú sòng chuí bǎi nián ，jiāo huà gù fēi qiǎn 。rén rén shàn wén hàn ，bǐ táng shū mèi ruǎn 。zuò shī liáo zì jīng ，zhōng dào shàng kě miǎn 。
yī qí cái guò jí bì guān ，zhōng yuán huí shǒu lèi hén shān 。qì xū rén qù shuí néng shí ，tóu bǐ gōng chéng lǎo yì hái 。duó dé yān zhī yán sè dàn ，chàng cán yáng liǔ bìn máo bān 。wǒ lái bié yǒu zhēng tú gǎn ，bú wéi shuāi líng pàn cì huán 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
guān zhōng duō shèng líng ，rú zhě xī hé shū 。kǒng ní bú dào qín ，bó shì céng kēng chú 。lóng hǔ zhēng zhàn dòu ，fén nì jí shī shū 。jiǔ zhī xián sòng xiē ，qí lǔ zhòng fán yú 。sòng shì chǎn wén jiāo ，shēng xián jìn héng qú 。kuāng shì měi tán bīng ，qǐ zhēn wéi ráng jū 。gāo míng xìng yuán yuǎn ，fó lǎo fēi chóng xū 。jiǎng jīng chè zuò hǔ ，wù lǐ tīng míng lǘ 。jué xué zhēn jì shèng ，wēi yán qiē biān yú 。fú míng qīng zān miǎn ，gǔ fú yǎ rú jū 。suǒ yǐ lián luò hòu ，guān xī shàn xīn yù 。wǒ lái bài cí xià ，yī tíng xù shǐ chē 。cí huāng yǒu màn cǎo ，yí xiàng yóu yǎn rú 。wǒ wèn chéng zhū yì ，bó shì chū chéng yú 。shuí néng yǐn cǐ diǎn ，qǐng zhī chéng míng lú 。
shí pò wú rén wú wǒ ，hé xū qiú fú qiú xiān 。suí shí suí chù zǒng ān chán 。yī qiē huàn chén bú rǎn 。xuǎn shèn shān jū yě chù ，hé fáng nào shì mén qián 。zhí zhōng shǒu zhèng gù sān tián 。jiǔ jiǔ shén zhū chū xiàn 。
yǔ guǒ xī fēng yǐ juàn yóu ，lǎo huái bēi gǎn bú jìn qiū 。shì wú ruǎn jí shuí qīng yǎn ，jīn yǒu dù líng rén bái tóu 。yàn bǎi háng zhī xiōng dì yì ，yàn yíng cháo wéi zǐ sūn móu 。shuí lín hú hǎi piāo péng kè ，zhī yǐng gū dēng xiàng duì chóu 。
shòu zhōu zhōng láng shàn pí pá ，guó gōng liǎn shǒu xián zī jiē 。ruǎn zhū jué yì nà néng xù ，bú xī qiān jīn chuán yī qǔ 。bā shí cóng shī lú zǐ chéng ，wǔ nián jì jìn liù dàn chéng 。yì yáng àn niǎn shàn qí miào ，cóng cǐ rén chēng dì yī shēng 。jīn nián kè zì yǐng mén hái ，yáo zhī shǒu bǎ lái luó guān 。jiāng hú wén míng èr shí zǎi ，xiàng féng liǎng bìn fēng chén bān 。jù chuáng fú xiù fèn yì xiǎng ，kòu shāng jī yǔ gāo liáng shàng 。lián xiàn qǔ shé chōu fāng xù ，qī qiāng jiǎn jié shēng gū chuàng 。yù shū yì qì gèng cù zhù ，qiē qiē cáo cáo zuò rén yǔ 。yán tiān liè liè mǎn wū shuāng ，bái rì sà sà bàn chuāng yǔ 。yún tíng wù jié chí bō yáo ，mù yè qì qì niǎo xiáng wǔ 。huí biāo jīng diàn zhǐ xià fān ，sān xiá dǎo zhù huáng hé bēn 。hú shā àn àn chuī luò yuè ，qiān shān wàn qí yè bú fā 。diào běn xián táo tài kǔ suān ，xiàng sī mǎ shàng guān lǒng hán 。cóng lái kāng kǎi yì chéng qì ，kuàng fù qín shēng xiàng kè dàn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

东都赋相关翻译

⑥青芜：青草。
①幽篁：幽深的竹林。啸：嘬口发出长而清脆的声音，类似于打口哨。

东都赋相关赏析

这首曲，使读者感到情真意切，好像是在倾听作者的自述经历。最后两句，“和余，欢喜的无是处”，简直可以看见作者的纯真无邪的赤子之心。
其次，写隐居家乡的生活，政治上初试锋芒却受挫后，曹操采取了“以退为进”的策略，表面上隐居在乡渎书射猎，实际上却是养精蓄锐，等待机会东山再起。同时，表明自己只是希望在讨贼立功中封侯，并未有什么大志或野心，本志有限。再次，叙述自己先后消灭军阀袁术、袁绍、刘表的历史功绩，同时说明自己目前虽身为丞相，但实质远远超越了最初的志向，因此也不会再有更大的野心。
这首词题画抒怀，借景寓意，虽然情趣不高，但悠然散淡之意境却清丽不俗，也可视为题画诗词中的精品。

作者介绍

周元明 周元明，与胡宿同时（胡宿有《与周元明游南园》）。