沧浪亭记

沧浪亭记原文：

颓然顽石，粹然妙蕴。全假全真，壁立万仞。
子好游乎，游必有方，吾语子游。惟辇上贵人，峨冠博带，堂中公子，肥马轻裘。十日交驩，千金解赠，主既逢迎客亦留。非然者，恐闭门不纳，怀刺谁投。况君白发盈头。便鼓瑟吹箫枉自羞。奈弹铗而歌，食终不饱，执鞭以御，富也难求。莼鲙秋风，一官久弃，肯向侯门走马牛。君休矣，听数声欸乃，雪夜归舟。
腊近渐知春，已有早梅堪折。况是诞辰佳宴，拥笙簧罗列。玉杯休惜十分斟，金炉更频爇。连理愿同千岁。看蟠桃重结。
碧草侵环堵，江月醮柴门。三咽谁家笛，孤砧何处村。
汉厦非无论道毡，自惭老去鬓皤然。闲愁似海藏皮里，往事如风过耳边。几度班荆谁与话，一朝倾盖□相怜。柴门近日多来客，火速移床待孝先。
君不见西山凛凛百世师，忍穷受饿终采蕨。又不见愧谬遗臭几千载，当年方丈厌肥滑。孰得孰失试大观，较若五味辨甘辣。冶容媚世吁可怜，羞面雇影自涂抹。名利物我争锱铢，语笑诩诩已衷甲。方嗟天际暮云深，还见墙阴春草茁。旨哉君诗良起予，重把心事为君说。百年功名亦漫尔，尘路投踪何日脱。
前欲淮南求海物，缄书未发报还台。陆机黄耳何时至，罂品分传事按杯。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
怀抱何曾得少欢，春愁飞上两眉间。一瓢谩酌独清水，几屐能穷无尽山。见说酒兵长日备，未知诗债几时还。须防别后将军禦，不待寻盟辄斩关。
支公固好禅，何事偏爱马。至今饮马处，春水潺潺泻。王生立佳城，近在马涧下。因悟无生法，四大皆幻者。

沧浪亭记拼音解读：

tuí rán wán shí ，cuì rán miào yùn 。quán jiǎ quán zhēn ，bì lì wàn rèn 。
zǐ hǎo yóu hū ，yóu bì yǒu fāng ，wú yǔ zǐ yóu 。wéi niǎn shàng guì rén ，é guàn bó dài ，táng zhōng gōng zǐ ，féi mǎ qīng qiú 。shí rì jiāo huān ，qiān jīn jiě zèng ，zhǔ jì féng yíng kè yì liú 。fēi rán zhě ，kǒng bì mén bú nà ，huái cì shuí tóu 。kuàng jun1 bái fā yíng tóu 。biàn gǔ sè chuī xiāo wǎng zì xiū 。nài dàn jiá ér gē ，shí zhōng bú bǎo ，zhí biān yǐ yù ，fù yě nán qiú 。chún kuài qiū fēng ，yī guān jiǔ qì ，kěn xiàng hóu mén zǒu mǎ niú 。jun1 xiū yǐ ，tīng shù shēng ě nǎi ，xuě yè guī zhōu 。
là jìn jiàn zhī chūn ，yǐ yǒu zǎo méi kān shé 。kuàng shì dàn chén jiā yàn ，yōng shēng huáng luó liè 。yù bēi xiū xī shí fèn zhēn ，jīn lú gèng pín ruò 。lián lǐ yuàn tóng qiān suì 。kàn pán táo zhòng jié 。
bì cǎo qīn huán dǔ ，jiāng yuè jiào chái mén 。sān yān shuí jiā dí ，gū zhēn hé chù cūn 。
hàn shà fēi wú lùn dào zhān ，zì cán lǎo qù bìn pó rán 。xián chóu sì hǎi cáng pí lǐ ，wǎng shì rú fēng guò ěr biān 。jǐ dù bān jīng shuí yǔ huà ，yī cháo qīng gài □xiàng lián 。chái mén jìn rì duō lái kè ，huǒ sù yí chuáng dài xiào xiān 。
jun1 bú jiàn xī shān lǐn lǐn bǎi shì shī ，rěn qióng shòu è zhōng cǎi jué 。yòu bú jiàn kuì miù yí chòu jǐ qiān zǎi ，dāng nián fāng zhàng yàn féi huá 。shú dé shú shī shì dà guān ，jiào ruò wǔ wèi biàn gān là 。yě róng mèi shì yù kě lián ，xiū miàn gù yǐng zì tú mò 。míng lì wù wǒ zhēng zī zhū ，yǔ xiào xǔ xǔ yǐ zhōng jiǎ 。fāng jiē tiān jì mù yún shēn ，hái jiàn qiáng yīn chūn cǎo zhuó 。zhǐ zāi jun1 shī liáng qǐ yǔ ，zhòng bǎ xīn shì wéi jun1 shuō 。bǎi nián gōng míng yì màn ěr ，chén lù tóu zōng hé rì tuō 。
qián yù huái nán qiú hǎi wù ，jiān shū wèi fā bào hái tái 。lù jī huáng ěr hé shí zhì ，yīng pǐn fèn chuán shì àn bēi 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
huái bào hé céng dé shǎo huān ，chūn chóu fēi shàng liǎng méi jiān 。yī piáo màn zhuó dú qīng shuǐ ，jǐ jī néng qióng wú jìn shān 。jiàn shuō jiǔ bīng zhǎng rì bèi ，wèi zhī shī zhài jǐ shí hái 。xū fáng bié hòu jiāng jun1 yù ，bú dài xún méng zhé zhǎn guān 。
zhī gōng gù hǎo chán ，hé shì piān ài mǎ 。zhì jīn yǐn mǎ chù ，chūn shuǐ chán chán xiè 。wáng shēng lì jiā chéng ，jìn zài mǎ jiàn xià 。yīn wù wú shēng fǎ ，sì dà jiē huàn zhě 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

沧浪亭记相关翻译

②漉：水慢慢地渗下。
②谁道句：近人梁启超云：“稼轩《摸鱼儿》起处从此脱胎。文前有文，如黄河液流，莫穷其源。”（《阳春集笺》引）。闲情：即闲愁、春愁。
⑨小园香径：花草芳香的小径，或指落花散香的小径。因落花满径，幽香四溢，故云香径。香径，带着幽香的园中小径。独：副词，用于谓语前，表示“独自”的意思。徘徊：来回走。
⑫一朝蒙雾露：一旦受雾露风寒所侵。蒙：受。分作沟中瘠：料到自己一定成为沟中的枯骨。分：料，估量。沟中瘠：弃于沟中的枯骨。如此再寒暑：在这种环境里过了两年了。百沴自辟易：各种致病的恶气都自行退避了。这是说没有生病。

沧浪亭记相关赏析

“真山真水真画图，一片玲珑玉”两句进一步渲染春满西湖的景象，先以画图作比，又以美玉相喻，景象就更为具体了。仍然是总览全景，不求细致描画。“真山真水真画图”句甚妙，明明是真山真水，而不是图画，偏说是“真图画”。三个“真”字，与上句的两个“无”字，又造成了呼应，使语言呈现出故意重复用字的规律美。“一片玲珑玉”，总括西湖之澄澈明净，犹如玲珑剔透的美玉，而且是一片，不是一块。这种写法局部上有所模糊，总体感却是十分突出的。

这首小令讥讽时政尖锐的揭露了元朝当政者卑劣腐朽的面目，揭露世风的龌龊败坏。语言犀利泼辣，比喻极具特色，夸张的描写，揭露尖刻有力。

作者介绍

王承邺 宪宗时宦官。元和元年(806)任浙江东道中护军。与节度使杨于陵同游越州石伞峰，作诗纪行。《会稽掇英总集》卷四收其诗1首。《全唐诗续拾》据之收入。