西京赋

西京赋原文：

突兀蔽庭户，长绳那可量。抡材掩荆楚，问岁失萧梁。云实时堪结，雷枝半已荒。离奇难尔用，匠石转神伤。
何处移来，寒玉数条，檐影初添翠。褪了夕阳，咽罢凉蝉，隔院秋槐风起。占得閒庭，翻慵就纹纱窗里。乌几。爱洗盏停琴，画盆香细。斜桷才挂羊灯，早冰镜新镕，半侵衣袂。拚教茗艼，款款乡音，知他主宾谁是。欲去还留，剪烛对、旧游朱李。曾记。听卧佛、寺钟共被。
君门射策夺宫袍，衣锦还乡意气豪。霁月光风周茂叔，浑金璞玉晋山涛。人思附骥情应切，我喜登龙价倍高。往日诸兄曾受业，云亭问字敢辞劳。
草阁逢元日，悠悠一病身。碧山虚对雪，青柳自含春。罢接屠苏盏，长抛漉酒巾。相过见渔父，应笑独醒人。
江翻西日愰丹厓，抉眦南荣斗柄楷。突兀尚愁飞鸟度，幽偏真剌野夫怀。龙栖石洞云常雨，凤翥韶津礼亿柴。罢却薰弦弄明月，未应佺偓隔形骸。
旧说山阴禊事修。漫书茧纸叙清游。吴门千载更风流。绕郭烟花连茂苑，满船丝竹载凉州。一标争胜锦缠头。
二秀才，二秀才兮非秀才，非秀才兮是仙才。中华国里亲遭遇，仰面观天笑眼开。鹤形兮龟骨，龙吟兮虎颜。我有至言相劝勉，愿君兮勿猜勿猜。但煦日吹月，咽雨呵雷。火寄冥宫，水济丹台。金木交而土归位，铅汞分而丹露胎。赤血换而白乳流，透九窍兮动百骸。然然卷，然然舒，哀哀咍咍。孩儿喘而不死，腹空虚兮长斋。酬名利兮狂歌醉舞，酬富贵兮麻裰莎鞋。甲子问时休记，看桑田变作黄埃。青山白云好居住，劝君归去来兮归去来。
鸿雁翩翩自北南，归欤何日驾归骖。潜龙在下宜初九，即鹿无虞戒六三。洛下好游白傅寺，济源重觅侍中庵。衰翁自揣何多幸，昨梦斋中得罢参。
颜杨死去谁补处，米狂笔力未可涯。追摹古人得高趣，别出新意成一家。老蛟
閒庭尽日见还稀，院院梨开去渐微。别殿几年埋玉匣，旧人何处认乌衣。春风水面徒闻语，夜月梁间好弄辉。安得姚家红线缕，却看片雪带花飞。

西京赋拼音解读：

tū wū bì tíng hù ，zhǎng shéng nà kě liàng 。lún cái yǎn jīng chǔ ，wèn suì shī xiāo liáng 。yún shí shí kān jié ，léi zhī bàn yǐ huāng 。lí qí nán ěr yòng ，jiàng shí zhuǎn shén shāng 。
hé chù yí lái ，hán yù shù tiáo ，yán yǐng chū tiān cuì 。tuì le xī yáng ，yān bà liáng chán ，gé yuàn qiū huái fēng qǐ 。zhàn dé jiān tíng ，fān yōng jiù wén shā chuāng lǐ 。wū jǐ 。ài xǐ zhǎn tíng qín ，huà pén xiāng xì 。xié jué cái guà yáng dēng ，zǎo bīng jìng xīn róng ，bàn qīn yī mèi 。pīn jiāo míng dǐng ，kuǎn kuǎn xiāng yīn ，zhī tā zhǔ bīn shuí shì 。yù qù hái liú ，jiǎn zhú duì 、jiù yóu zhū lǐ 。céng jì 。tīng wò fó 、sì zhōng gòng bèi 。
jun1 mén shè cè duó gōng páo ，yī jǐn hái xiāng yì qì háo 。jì yuè guāng fēng zhōu mào shū ，hún jīn pú yù jìn shān tāo 。rén sī fù jì qíng yīng qiē ，wǒ xǐ dēng lóng jià bèi gāo 。wǎng rì zhū xiōng céng shòu yè ，yún tíng wèn zì gǎn cí láo 。
cǎo gé féng yuán rì ，yōu yōu yī bìng shēn 。bì shān xū duì xuě ，qīng liǔ zì hán chūn 。bà jiē tú sū zhǎn ，zhǎng pāo lù jiǔ jīn 。xiàng guò jiàn yú fù ，yīng xiào dú xǐng rén 。
jiāng fān xī rì huǎng dān yá ，jué zì nán róng dòu bǐng kǎi 。tū wū shàng chóu fēi niǎo dù ，yōu piān zhēn là yě fū huái 。lóng qī shí dòng yún cháng yǔ ，fèng zhù sháo jīn lǐ yì chái 。bà què xūn xián nòng míng yuè ，wèi yīng quán wò gé xíng hái 。
jiù shuō shān yīn xì shì xiū 。màn shū jiǎn zhǐ xù qīng yóu 。wú mén qiān zǎi gèng fēng liú 。rào guō yān huā lián mào yuàn ，mǎn chuán sī zhú zǎi liáng zhōu 。yī biāo zhēng shèng jǐn chán tóu 。
èr xiù cái ，èr xiù cái xī fēi xiù cái ，fēi xiù cái xī shì xiān cái 。zhōng huá guó lǐ qīn zāo yù ，yǎng miàn guān tiān xiào yǎn kāi 。hè xíng xī guī gǔ ，lóng yín xī hǔ yán 。wǒ yǒu zhì yán xiàng quàn miǎn ，yuàn jun1 xī wù cāi wù cāi 。dàn xù rì chuī yuè ，yān yǔ hē léi 。huǒ jì míng gōng ，shuǐ jì dān tái 。jīn mù jiāo ér tǔ guī wèi ，qiān gǒng fèn ér dān lù tāi 。chì xuè huàn ér bái rǔ liú ，tòu jiǔ qiào xī dòng bǎi hái 。rán rán juàn ，rán rán shū ，āi āi tāi tāi 。hái ér chuǎn ér bú sǐ ，fù kōng xū xī zhǎng zhāi 。chóu míng lì xī kuáng gē zuì wǔ ，chóu fù guì xī má duō shā xié 。jiǎ zǐ wèn shí xiū jì ，kàn sāng tián biàn zuò huáng āi 。qīng shān bái yún hǎo jū zhù ，quàn jun1 guī qù lái xī guī qù lái 。
hóng yàn piān piān zì běi nán ，guī yú hé rì jià guī cān 。qián lóng zài xià yí chū jiǔ ，jí lù wú yú jiè liù sān 。luò xià hǎo yóu bái fù sì ，jì yuán zhòng mì shì zhōng ān 。shuāi wēng zì chuāi hé duō xìng ，zuó mèng zhāi zhōng dé bà cān 。
yán yáng sǐ qù shuí bǔ chù ，mǐ kuáng bǐ lì wèi kě yá 。zhuī mó gǔ rén dé gāo qù ，bié chū xīn yì chéng yī jiā 。lǎo jiāo
jiān tíng jìn rì jiàn hái xī ，yuàn yuàn lí kāi qù jiàn wēi 。bié diàn jǐ nián mái yù xiá ，jiù rén hé chù rèn wū yī 。chūn fēng shuǐ miàn tú wén yǔ ，yè yuè liáng jiān hǎo nòng huī 。ān dé yáo jiā hóng xiàn lǚ ，què kàn piàn xuě dài huā fēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

西京赋相关翻译

⑤知多少：不知有多少，知：不知，表示推想。
⑭波：一作“陂”。

西京赋相关赏析

余从京域，言归东藩，背伊阙，越轘辕，经通谷，陵景山。日既西倾，车殆马烦。尔乃税驾乎蘅皋，秣驷乎芝田，容与乎阳林，流眄乎洛川。于是精移神骇，忽焉思散。俯则未察，仰以殊观。睹一丽人，于岩之畔。乃援御者而告之曰：“尔有觌于彼者乎？彼何人斯，若此之艳也！”御者对曰：“臣闻河洛之神，名曰宓妃。然则君王之所见，无乃是乎！其状若何？臣愿闻之。”
这是一首借蝉咏情之词。故国之思，身世之痛和对当朝统治不满。都借本来不相及的蝉而咏出来。融化“齐女化蝉”的古老传说，巧连“蝉”“人”。使词人一肚子难于诉说的对处境的不满托蝉而一股脑地倾吐出来，可谓意味极为深永。

作者介绍

沈安义 沈安义，理宗端平元年（一二三四）知宜州。事见《平斋文集》卷二一《沈安义辟差知宜州制》。