满江红·汉水东流

满江红·汉水东流原文：

见说襄阳有古风，可怜耆旧老无功。当年汉主龙兴地，尽在登楼四望中。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
江城月黑路参差，夜火如星忽聚沙。乱拂晓风同客梦，远临江水认渔家。□烟不断依山出，暮色无聊背雨斜。正好垂帘对孤影，酒阑开罢一双花。
天下江山第一州，可能无地着诗流。黄金不爱买官职，白发犹堪上酒楼。懊恨牡丹遭雨厄，叮咛芍药为春留。狂吟有禁风骚歇，语燕啼莺代唱酬。
栖神之山云雨齐，雪消春水涨横溪。长松正与层楼对，高士还同独鹤栖。每见迂名嗤薄俗，绝无尘事恼清闺。燕游一月不归去，应爱竹林莺乱啼。
大好梧桐庭院里。修竹娟娟，几席凉于水。扫地焚香闲坐此。韦苏州后先生矣。老带庄襟谁得似。一片冰心，写上云蓝纸。看取方池清见底。亭亭立者花君子。
余心怜白鹭，潭上日相依。拂石疑星落，凌风似雪飞。碧沙常独立，清景自忘归。所乐惟烟水，徘徊恋钓矶。
天寒海水不相知，短世无劳折剑炊。地下眉山称小友，人间望蔡失鹰师。衿巾肃穆临千仞，梅棘孤青秀一枝。从古词流匪有命，汨罗江上莫投诗。
我家浮溪溪水头，一褐一裘聊玩世。谁教去踏晓鼓朝，也学儿童攻偶俪。忆身曾是掖垣客，岁晚犹期乐天似。两年漂泊万里馀，老矣始于鱼得计。欣逢贾傅古湘口，城郭虽非人物是。连台拗倒时一醉，醉后还为五禽戏。慇勤为我出新诗，金石因声泉涌思。年来处处饱葵苋，染鼎忽惊尝异味。荷花开已三四红，有酒无过行乐耳。与公同嚼三百杯，莫负便便五经笥。
中原落日怨离群，万里关山路又分。乱后谁为骠骑使，征南吾忆伏波军。湘妃班竹行秋雨，帝者苍梧起暮云。铜柱高标犹在眼，好将勋业荅明君。

满江红·汉水东流拼音解读：

jiàn shuō xiāng yáng yǒu gǔ fēng ，kě lián qí jiù lǎo wú gōng 。dāng nián hàn zhǔ lóng xìng dì ，jìn zài dēng lóu sì wàng zhōng 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
jiāng chéng yuè hēi lù cān chà ，yè huǒ rú xīng hū jù shā 。luàn fú xiǎo fēng tóng kè mèng ，yuǎn lín jiāng shuǐ rèn yú jiā 。□yān bú duàn yī shān chū ，mù sè wú liáo bèi yǔ xié 。zhèng hǎo chuí lián duì gū yǐng ，jiǔ lán kāi bà yī shuāng huā 。
tiān xià jiāng shān dì yī zhōu ，kě néng wú dì zhe shī liú 。huáng jīn bú ài mǎi guān zhí ，bái fā yóu kān shàng jiǔ lóu 。ào hèn mǔ dān zāo yǔ è ，dīng níng sháo yào wéi chūn liú 。kuáng yín yǒu jìn fēng sāo xiē ，yǔ yàn tí yīng dài chàng chóu 。
qī shén zhī shān yún yǔ qí ，xuě xiāo chūn shuǐ zhǎng héng xī 。zhǎng sōng zhèng yǔ céng lóu duì ，gāo shì hái tóng dú hè qī 。měi jiàn yū míng chī báo sú ，jué wú chén shì nǎo qīng guī 。yàn yóu yī yuè bú guī qù ，yīng ài zhú lín yīng luàn tí 。
dà hǎo wú tóng tíng yuàn lǐ 。xiū zhú juān juān ，jǐ xí liáng yú shuǐ 。sǎo dì fén xiāng xián zuò cǐ 。wéi sū zhōu hòu xiān shēng yǐ 。lǎo dài zhuāng jīn shuí dé sì 。yī piàn bīng xīn ，xiě shàng yún lán zhǐ 。kàn qǔ fāng chí qīng jiàn dǐ 。tíng tíng lì zhě huā jun1 zǐ 。
yú xīn lián bái lù ，tán shàng rì xiàng yī 。fú shí yí xīng luò ，líng fēng sì xuě fēi 。bì shā cháng dú lì ，qīng jǐng zì wàng guī 。suǒ lè wéi yān shuǐ ，pái huái liàn diào jī 。
tiān hán hǎi shuǐ bú xiàng zhī ，duǎn shì wú láo shé jiàn chuī 。dì xià méi shān chēng xiǎo yǒu ，rén jiān wàng cài shī yīng shī 。jīn jīn sù mù lín qiān rèn ，méi jí gū qīng xiù yī zhī 。cóng gǔ cí liú fěi yǒu mìng ，mì luó jiāng shàng mò tóu shī 。
wǒ jiā fú xī xī shuǐ tóu ，yī hè yī qiú liáo wán shì 。shuí jiāo qù tà xiǎo gǔ cháo ，yě xué ér tóng gōng ǒu lì 。yì shēn céng shì yè yuán kè ，suì wǎn yóu qī lè tiān sì 。liǎng nián piāo bó wàn lǐ yú ，lǎo yǐ shǐ yú yú dé jì 。xīn féng jiǎ fù gǔ xiāng kǒu ，chéng guō suī fēi rén wù shì 。lián tái niù dǎo shí yī zuì ，zuì hòu hái wéi wǔ qín xì 。yān qín wéi wǒ chū xīn shī ，jīn shí yīn shēng quán yǒng sī 。nián lái chù chù bǎo kuí xiàn ，rǎn dǐng hū jīng cháng yì wèi 。hé huā kāi yǐ sān sì hóng ，yǒu jiǔ wú guò háng lè ěr 。yǔ gōng tóng jiáo sān bǎi bēi ，mò fù biàn biàn wǔ jīng sì 。
zhōng yuán luò rì yuàn lí qún ，wàn lǐ guān shān lù yòu fèn 。luàn hòu shuí wéi biāo qí shǐ ，zhēng nán wú yì fú bō jun1 。xiāng fēi bān zhú háng qiū yǔ ，dì zhě cāng wú qǐ mù yún 。tóng zhù gāo biāo yóu zài yǎn ，hǎo jiāng xūn yè dá míng jun1 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

满江红·汉水东流相关翻译

⑸犹：仍然。
（30）摇情：激荡情思，犹言牵情。

满江红·汉水东流相关赏析

“自送别，心难舍，一点相思几时绝。”自从送别以后，心中万分难舍，一点相思之情，绵绵不断，不知何时能停止？作者以主人公——一名与爱人分离的女子口吻写来，直抒其缠绵的相思、真挚的爱情。曲从别后说起，口气虽平易，然送别的当时，既觉“难舍”，过后思量，心绪自然无法平静。说“相思”只“一点”，似乎不多，但又不知“几时”能绝。这就强调了别情缠绵的一面，比起强调别情沉重的那一面，似乎更合情理，此即所谓藕断丝连。“一点相思几时绝”是全篇的中心，它强调了别情的缠绵，使之成为全篇描写和抒情的基调，也使前三句显得十分形象。
“歌筵畔”句再转作收。“容我醉时眠”，用陶潜语：“潜若先醉，便语客：‘我醉欲眠卿可去。’”（《南史·陶潜传》）李白亦有“我醉欲眠卿且去”之句，这里用其意而又有所不同，歌筵弦管，客之所乐，而醉眠忘忧，为己之所欲，两者尽可各择所好。“容我”两字，极其婉转，暗示作者愁思无已，惟有借醉眠以了之。

作者介绍

自强 自强，号南墅野隐（影印《诗渊》册三页一六三八）。